1 września 1939 roku, tydzień po podpisaniu paktu o nieagresji między nazistowskimi Niemcami a Związkiem Radzieckim, ponad milion żołnierzy niemieckich oraz 50 000 słowackich żołnierzy zaatakowało Polskę. Dwa tygodnie później półmilionowe siły rosyjskie zaatakowały Polskę od wschodu. To wydarzenie rozpoczęło drugą wojnę światową, po długim okresie niepokojów, gróźb i spekulacji na temat wybuchu globalnego konfliktu w Europie, na Pacyfiku i poza nim.

Choć publicznie Hitler i inni prominentni nazistowscy urzędnicy twierdzili, że celem ataku Niemiec było zdobycie lebensraum, czyli przestrzeni życiowej niezbędnej do ekspansji i przetrwania Rzeszy, to oczywiście Hitler nie zamierzał zakończyć agresji na granicach Polski. Zamiast tego rozpoczął pełnoskalową wojnę z całym kontynentem europejskim. (3 września zarówno Anglia, jak i Francja wypowiedziały wojnę Niemcom, ale nie Związkowi Radzieckiemu).

Inwazja trwała nieco ponad miesiąc, podczas której niemieckie siły nie różnicowały praktycznie cywilów od personelu wojskowego i bezlitośnie atakowały nieuzbrojonych mężczyzn, kobiet i dzieci. Pomimo znalezienia się między dwoma potężnymi, dobrze uzbrojonymi mocarstwami, polska armia i lotnictwo dzielnie stawiły opór (w przeciwieństwie do nieprawdziwych opowieści o szybkim poddaniu się Polaków). Niestety, żołnierze i lotnicy polscy, walcząc na dwóch frontach, ostatecznie zostali pokonani.

Po inwazji, przez tygodnie i miesiące, niemiecki fotograf Hugo Jaeger podróżował po pokonanym kraju, dokumentując kolorowymi zdjęciami chaos i zniszczenie pozostawione po pięciotygodniowej bitwie. Poniżej prezentujemy serię zdjęć Jaegera z Polski, które ukazują krajobraz kraju zniewolonego nie przez jednego, lecz kilku wrogów. Na zdjęciach Jaegera widoczne są wstrząsające obrazy Hitlera i innych nazistów, a także wczesne, niepokojące dowody na bezprecedensowe przemoc, która wkrótce dotknęła dziesiątki krajów i niezliczone osoby.

[ZT]12[/ZT]

[ZT]3[/ZT]

O autorze zdjęć

Hugo Jaeger (18 stycznia 1900 - 1 stycznia 1970) był byłym osobistym fotografem Adolfa Hitlera. Towarzyszył Hitlerowi w okresie przed II wojną światową oraz przez cały jej trwania, dokumentując około 2000 kolorowych fotografii niemieckiego dyktatora oraz różne wydarzenia związane z przestępczą polityką nazistowskich Niemiec. Jego zdjęcia obejmowały m.in. hiszpańską wojnę domową, inwazję na Polskę, polskich żołnierzy odpoczywających po przegranej bitwie z Niemcami, zniszczenie Warszawy, prześladowania Żydów przez nazistów w Kutnie podczas Holokaustu oraz słynne warszawskie getto, gdzie mieszkańcy stali się więźniami w sercu nowoczesnego miasta podczas Holokaustu. Jaeger był jednym z niewielu fotografów, którzy wówczas stosowali techniki fotografii kolorowej, zwłaszcza Agfacolor, wynalezionej w 1936 roku.

Jaeger rozpoczął fotografowanie Hitlera w 1936 roku i kontynuował to aż do zakończenia II wojny światowej w 1945 roku. Specjalizował się również w tworzeniu kolorowych fotografii nazistowskich spektakli propagandowych, w przeciwieństwie do innego osobistego fotografa Hitlera, Heinricha Hoffmanna. Kiedy wojna dobiegała końca w 1945 roku, Jaeger ukrył fotografie w skórzanej walizce. Następnie natknął się na amerykańskich żołnierzy, co wzbudziło obawy przed potencjalnym aresztowaniem i ściganiem za posiadanie tak wielu zdjęć tak poszukiwanego człowieka. Jednak gdy żołnierze otworzyli walizkę, ich uwagę przyciągnęła znaleziona tam butelka koniaku, którą otworzyli i podzielili się z Jaegerem.

Jaeger zakopał fotografie w 12 szklanych słoikach pod Monachium. Przez kilka lat powracał do miejsca ukrycia, aby zapewnić im bezpieczeństwo. Dziesięć lat później, w 1955 roku, wykopał wszystkie zdjęcia i przechował je w bankowym skarbcu. W 1965 roku Jaeger sprzedał je magazynowi Life.

[ZT]5[/ZT]

[ZT]1[/ZT]